Een vertrouwde maar gevarieerde omgeving
Wilde paarden leven in uitgestrekte gebieden met een grote variatie in hoogte, bodem en begroeiing. In hun leefgebied blijven ze echter binnen bepaalde onzichtbare grenzen. Gedomesticeerde paarden hebben dan ook geen problemen met de vaste grenzen van de terreinen waarop zij worden gehouden.
Wilde paarden houden weliswaar van de variatie die de vrije natuur biedt, maar ze zijn ook erg gesteld op hun bekende en vertrouwde omgeving, waaruit ze dan ook moeilijk te verdrijven zijn.
Ook volgen wilde paarden vrijwel altijd vaste paden in hun leefgebied, vanwaaruit ze uitstapjes maken naar hun graasgebieden. Alles wat hen van hun koers af dreigt te brengen ervaren ze al gauw als een mogelijke bedreiging van hun overleven. In het Paddockparadijs maken we gebruik van bovenstaande feiten, door een vaste route aan te leggen, binnen die route zoveel mogelijk variatie aan te brengen en nu en dan toegang te verschaffen tot de centrale weide.
Voorbeeld leefgebied wilde paarden
Hieronder zie je een voorbeeld van de vaste routes die wilde paarden afleggen in hun leefgebied 'The Great Basin' in het westen van de VS (bron: 'Paddock Paradise' - Jaime Jackson).
Inrichting belangrijker dan afmeting
Of je voor je paarden nu de beschikking hebt over vlak land, een berg, vallei, woestijn, grasland, bos of strand maakt hen weinig uit. De grootte, vorm en eigenschappen van het terrein zijn minder belangrijk dan hoe je dat terrein gebruikt. Je land hoeft niet groot te zijn om de principes van het Paddockparadijs toe te kunnen passen. Het is zelfs zo dat hoe groter het is, des te minder oppervlakte ervan je naar verhouding gebruikt. Het pad dat de route rondom je terrein vormt is de centrale factor in het Paddockparadijs, de oppervlakte van het land dat daarbinnen ligt is van minder belang. Je neemt dit land als het ware terug van de paarden en gebruikt het naar eigen wens en inzicht.
Door de unieke configuratie van de omheining van het Paddockparadijs – die is aan te passen aan vrijwel alle terreinen – en de strategisch toegepaste stimuli wordt het paard als het ware gefopt om te denken dat hij in de vrije natuur leeft. Paarden passen zich snel aan aan gegeven omstandigheden en zullen binnen die omstandigheden niet méér bewegen dan nodig is. In het Paddockparadijs worden ze echter gestimuleerd tot beweging op een manier die het leven van wilde paarden zoveel mogelijk benadert.
Volgende pagina
Terug naar vorige pagina
Heb je vragen, opmerkingen, tips of ervaringen m.b.t. dit onderwerp? |
